Jest darem, ponieważ sposób myślenia dyslektyka jest wyjątkowy, jego umysł funkcjonuje w ten sam sposób, jak umysły niektórych genialnych ludzi. Posiadają oni naturalną zdolność i potrafią intuicyjnie zrozumieć zależności między skompikowanymi rzeczami, są bardzo twórczy, mają żywą wyobraźnię, są wrażliwi na otoczenie i bardzo spostrzegawczy.

Dyslektycy są utalentowani i inteligentni, ale w szkole nie zawsze jest to poparte dobrymi wynikami. Dyslektyk ma inny sposób myślenia, posiada wielowymiarową świadomość, która w niektórych sferach życia jest bardzo przydatna, lecz w szkole powoduje zagubienie w kontakcie z informacjami symbolicznymi.

Dyslektyk myśli obrazami, nie słowami, trudno jest mu odnaleźć się w tradycyjnym, szkolnym środowisku nauczania. Szkolne niepowodzenia powodują, że uczeń traci poczucie własnej wartości.

Dzięki odpowiednim metodom możliwe jest zlikwidowanie negatywnych doznań spowodowanych dysleksją, zapanowanie nad poczuciem zagubienia i odzyskanie kontroli nad procesem uczenia się.

Tradycyjne metody nauki nie działają u osób, które myślą w inny sposób. Są one dla dyslektyków trudne i stresujące. Nawet przy ogromnym wysiłku, jaki dyslektycy wkładają w swoją pracę, jej efekty nie są zadowalające.

Ponieważ dyslektycy myślą obrazami, muszą nauczyć się wykorzystywać ten sposób myślenia na swoją korzyść.

Dzięki zastosowaniu metod Davisa, uczeń zaczyna rozumieć swój styl uczenia się. Otrzymuje narzędzia, które pozwalają mu wykorzystywać do pracy swoją nieograniczoną kreatywność, nawet w najbardziej tradycyjnych warunkach uczenia się.

Programy Davisa są skuteczne dlatego, że opierają się na zrozumieniu stylu uczenia się osoby dyslektycznej i wykorzystują go w procesie terapii.